In het vredige stille bos
Vleide hij zijn hoofd op het zachte mos
Hij luisterde naar het ruisen der bomen
En liet de dromen tot zich komen
Beelden en geluiden van weleer
Het bracht hem geluk, maar het deed ook zeer
De heerlijke geur van het dennenwoud
Brachten herinneringen van goud
Een vrolijke lach, een tedere hand
Zo nauw aan elkaar verwant
Vrij en zorgeloos schoon en fris
En daarom zo zwaar weegt het gemis
De tijd is nog een eeuwig duren
De toekomst vrij om heen te sturen
Ook stilstaan is een mogelijkheid
Geen enkel besef van het vlieden der tijd
De avond ligt nog ver in het verschiet
Waar hij de dromen achter zich liet
De tedere hand niet meer geraakt
Het waken dat zo bitter smaakt
© M.H.Siderius, 2016