U bent hier

Vreugdehof

Hoe vaak
zie ik mijn moeders hand
daar liggen op het tafelblad?
bij elk bezoek
lak ik haar nagels in pastel

die hand
ze heft hem krachteloos
raakt even aan mijn wang
gekromd de vingers op het blad
zo weerloos als gevangen krab

een hand
ontdaan van elk verzet
zij straalt een zachte glans
en voor haar leeftijd wonderbaarlijk glad
ik koester iedere vlek

een hand
die ooit een vijver groef
en haute couture creëerde
een hand
die roerde in tomatensoep
een hand
die nimmer vroeg

ik ken het landschap van die hand
ik weet mij stil verwant

© Francisca Valkhoff, 2016