Twee personen
Gestart op hetzelfde pad, kozen ze hun eigen weg door het doolhof
Hij knipte al het klimop door voor zijn eigen gemak
En zij stopte elk druppeltje zweet in het spel
Met eerlijkheid en zonder pauze, zelfs niet voor een tel
Hij met de schaar in zijn hand vol trots en praal
kreeg de eerste prijs, in ‘t zon-lichtstraal
Terwijl zij een schouderklop en een “goed gedaan” kreeg
Zij voelde zich blij en hij voelde zich leeg
Alle twee hadden ze een prijs gewonnen
Hem werd een beker overhandigd, maar had iets verzwegen
En zij had een mentale prijs voor eerlijkheid gekregen
Alle twee prijzen waren zoet
Eén vals, één eerlijk, elk hun eigen gloed.
© Zoë Wan, 2024