Ik adem je lucht, drink je water, stook je vuur en loop op je grond.
Hoewel ik eet om te bestaan, is dat niet waar ik honger naar heb.
Mijn ego vult en verlangt naar gevoelens, gedachtes en herinneringen.
Vervuld maar nooit verzadigd.
Ik ben altijd op zoek, maar vraag me niet langer af.
Ik cijfer mezelf weg, omdat ik begrijp.
Slechts een pion om jouw spel te spelen.
Ben ik hier om te zien en delen.
Geef me een handleiding voor het spel dat levensecht is.
Samen met het bord veranderd mijn zicht.
© Kapitein Eenink , 2021