U bent hier

Iemand had goed nagedacht over treintijden

Een ander over effectieve werkschema's.
En weer een over theeglazen.
Met van die dubbele wanden.

Er was iemand
die alles vervloekte en eentje
die alles bejubelde.

Behalve de dubbele glazen.
Dat is, als je van hitte houdt
en een beetje van klagen.

Er waren velen die van kaas
niets hadden gegeten
en een paar zonder mening.

Sommigen riepen veel
en zeiden niks. Er waren
een aantal die wat deden.

Zoals ballonnen opblazen. Of koffie zetten.
En de rest deed niets. Of nochtans iets
dat niet zoveel voorstelde.

Bijvoorbeeld ademen
tegen de ruiten en hartjes tekenen.
Of natte vingers over glazen.

Er was iets met muziek.
Al vond een enkeling
dat dat zo niet heten mocht.

En in de lucht hingen monsters
werden kastelen. Lieve dieren, net nog schaapachtig,
konden ook wat anders zijn, konijnen.

Een man in pak stond
zijn stinkende best te doen
Hé een auto, zei er een.

Allen keken. Niemand luisterde.
Het was best wel mooi
weer buiten.

© Jo-An Westerveld, 2017