Ik heb niet gehuild.
Ik wilde wel maar 't lukte niet.
Alsof mijn ogen zagen
dat het zou helpen je los te laten
en je niet te haten voor wat ik in jou herken.
Dat je mij niet had verlaten maar ik jou.
Ze willen terug maar ik wil wennen aan de kou.
Ik heb niet geschreeuwd.
Ik wilde wel maar het bleef stil.
Alsof mijn stem me zei
hoe moeilijk het zou zijn
om de pijn van het verdelen nog te delen.
Nee, liever spelen en het ophouden van schijn
en 's avonds laat de wijn om me te helen.
Ik heb niet gewonnen.
Zo lijkt het wel maar voelt het niet.
Alsof mijn hart bekent
dat je al weg was voor ik ging.
Gering doet jou verliezen pijn
maar meer nog jouw keuze verloren te zijn.
Mijn toren voorheen ivoren nu vooral klein.
Nog een klein beetje langer ontken ik banger
te zijn voor jou dan jij voor mij.