De zon scheen uitbundig op de ene dag in april
Muziek aan, Abba notabene, de weg was afgezet bij het spoor
ik wist dat mijn leven veranderen zou binnen enkele minuten en dus reed ik door.
Ik moest naar huis, maar ik wist dat ze thuis
bij me aan zouden bellen. De woorden zou zeggen die ik niet wilde horen
ze heeft het gedaan
Ik keerde de auto en reed naar bos omdat ik wist dat na deze dag nooit meer iets het zelfde zou zijn
Ik wilde blijven, ik wilde gaan
maar op het spoor lag mijn kind, meters bij me vandaan
Aan het het begin van de avond
het einde van mijn normale leven
reed ik naar huis. De radio bleef steken op
you are the dancing queen.
Only seventeen.
net als jij
© <auteur geanonimiseerd>, 2024