Nooit meer zien en
Nooit meer groeten
Nooit meer vragen
Hoe het gaat
Nooit meer schreeuwen
Nooit meer vloeken
Nooit meer jij
Die met mij praat
Ik zie jou liggen in je kist
Ik voel de leegte en de kou
De dingen waaraan ik moet denken
De woorden die ik zeggen wou
De gedachten die mijn brein bezetten
Giftige pijlen door mij heen
Ik behoed mijzelf voor het gemis
Doe of jij blijft, bij mij alleen
Ik weet wel dat het niet zo is
Ik heb ons allebei belogen
En als men dra het deksel sluit
Staan bittere tranen in mijn ogen
Nooit meer slaan en
Nooit meer strelen
Ik verdrink in mijn emotie
In het besef, het is te laat
Nooit meer huilen
Nooit meer lachen
Vriend, je hebt geen flauwe notie
Van wat je bij mij achter laat