Ik ben de dood
Ik ben man, vrouw, geliefd, gehaat
Ik ben het beest dat zijn klauwen in je slaat
Ik ben een geliefde die je voor de laatste keer kust
Gehuld in zwarte mantel dwaal ik eeuwig over de aarde
Gevreesd, verwelkomd, vervloekt
Een niet te vullen leegte achterlatend
Vervlogen hoop op een pad zonder eind
Ik ben als de golven in de zee waarin je verdrinkt
Ik ben het vuur dat steeds weer oplaait
Ik ben het laatste oordeel, het eind van twijfel
Ik ben het eind, als niets er meer toe doet
De duisternis van een maanloze nacht
De wind die de storm leven geeft
De rollende donder, voor het einde van de tijd
De donkerste gedachte van je ziel
Ik ben altijd en overal
Ik neem je weg van goed en slecht
Ik ontferm me over alles wat was
Ik ben je verlossing noodlot tegelijk
Het einde dat nadert met een diepe zucht
Een laatste keer starend in zwarte lucht
Gesloten ogen, gesloten vrede
Het einde aan pijn, het begin van pijn
Ik ben het leven
Ik ben de hoop
Ik ben het begin na het eind
Ik ben jou, ik ben mij, ik ben ons
De brenger van dood, de gever van leven
Het alles en niets, het eeuwig gelijk
Een nieuw begin, dat wordt gegeven
Alle gezichten zijn de mijne, ook die van jou