Toen ik een indiaan was
in mijn jonge jaren
sloop ik onhoorbaar door het hoge gras
richtte mijn geweer van hout
met elastieken kogels
op cowboy Jos
ik schoot hem dood
Maar als bij wonder werd
hij opnieuw geboren
en schoot mij neer
met zijn plastieken repeteergeweer
We bonden elkaar vast
aan zilveren berkenbomen
dronken Fanta om weer bij te komen
zoals de indianen en de cowboys deden
in het Wilde Westen met zijn rare zeden
Na een nieuw gevecht
gedood en weer herboren
lagen we te kijken naar de lucht
en hadden mooie dromen
hoe het met ons leven goed
zou komen
We waren net als onze helden
op een gevaarlijke ontdekkingsreis
plein na plein
veroverden we de wereld
en scheurden ons zo los van thuis
Het was donker
voor we scheidden
‘s nachts droomden we van elkaar
als cowboy of als indiaan
het verschil was ons ontgaan
Ik hoor nu
dat de helden die ons richting gaven
de roodhuid en het bleekgezicht
van de boekenplank worden gelicht
Men heeft een punt
ik kan dat zien
Alleen
we roken nieuwe verten
ademden andere luchten
vonden onze vriendschap uit
dankzij de cowboy en de roodhuid
Wat kan ik anders doen dan
nu verboden boeken
verbergen in mijn achterhuis
in naam van Jos
in naam van mij
in naam van volle dromen
van de cowboyindiaan
in het schijnsel van de blauwe maan