een octopus heeft drie harten
maar dat wij het ons kunnen veroorloven
de tijd te verdrijven met iets
dat geen enkel ander nut dient
dan ons bezig te houden
opdat we ons niet vervelen
terwijl we zoveel meer zouden kunnen doen
daarvoor is slechts een enkel hart nodig
en iets als een verloren ziel
“Ik kijk graag door de spleetjes van mijn ogen naar de schemerlamp. Mijn wimpers splitsen het diffuse licht in lange, scherpe stralen. Er moet een kans bestaan dat een van de fotonen nooit zal botsen en vooral altijd in het heelal zal voort bewegen en dat ik daar getuige van was.”
ik ben daar getuige van en zeg niets
beweeg mijn hoofd
probeer het licht bij te sturen
ik weet niet wat jij doet en jij zegt niets
en als de een na de ander zwijgt
loopt de octopus nog maar een rondje
over de bodem van de zee