Ik zit bovenaan de zoldertrap
Met mn rug tegen het hout
Mn voetjes bungelen in het gat
Waar niemand van me houd
Ik zit bovenaan de zoldertrap
Helemaal alleen
Ik wil liever toch beneden zijn
Maar daar durf ik echt niet heen
Ik zit bovenaan de zoldertrap
Huilend van verdriet
Ik wil een arm om me heen
Maar die arm die is hier niet
Ik zit bovenaan die zoldertrap
Alleen met mijn verdriet
Je zou naar boven kunnen komen
Maar dat doe je niet
Ik zit bovenaan de zoldertrap
Met mn beentjes in dat gat
Ik wacht totdat je roepen zult
Kom beneden lieve schat!
Maar bovenaan die zoldertrap
Is dit nog nooit gebeurd
Ik zit er echt al lang genoeg
En ik heb erom getreurd
Bovenaan die zoldertrap
Waar ik zit, de kleine ik
Blijf ik bang en blijf ik hopen
Tot ik er in stik.
En bovenaan die zoldertrap
Daar zit ik nu alweer
Zo groot als dat ik ben
Het doet nog altijd zeer
Ik zit weer bovenaan de zoldertrap
Met mijn grote benen in dat gat
Ik kom nog lang niet naar benee
Ik durf niet meer, k heb genoeg gehad!
Bovenaan de zoldertrap
Helemaal alleen en toch vertrouwd
Hier is er niemand die komt en gaat
Prima! Want daar gaat het steeds fout!