wegsnellend over grote wegen
kom ik in dit landschap
thuis
waar kruispunten rondgaan
een bloem vormt toegenegen
een welkom
weerspiegelt zonlicht
fel aangelichte vleugels omarmen
ijlende wolkenluchten
de gang van de maan
voerweg naar stille gehuchten
bermen zwermen
uitbundig fluitend
kruid omzomen
rijen gebeeldhouwde bomen
polders liggen wagenwijd
in groene vlakken verdeeld
gevleid
tegen beschermende dijken
de Alm trekt een zilveren spoor
met molens, forten als decor
wanneer al het andere verdort
staat deze bloem nog
onverkort
(gedicht bij het kunstwerk van Harmke Koning N322 bij Almkerk)